Dzień 241 – po…
Przegrałem 13:15 o wejście do finałowej ósemki.
Jestem zadowolony, że udało mi się tak daleko zajść walcząc ze światową czołówką.
Tym bardziej, że nie mam jeszcze zbyt dużo sił by tak długo i intensywnie walczyć.
Po wyczerpujących i zaciętych walkach eliminacyjnych zaliczyłem wywrotkę na wózku do tyłu.
Na szczęście nic po za stłuczeniem sobie nie zrobiłem, ale wszyscy mocno się przestraszyli, nie ukrywam, że ja też.
Najważniejsze, że walczę i widzę sens tego co robię 🙂
O północy wyjeżdżamy do kraju, 12 godzin jazdy i będziemy w Warszawie, potem 6 w pociągu i będę w domu 🙂
Dzień 240 – jutro!!!
Jutro walczę, bardzo proszę Trzymajcie za mnie kciuki i Przesyłajcie dobrą energię:) Bądźcie ze mną!!!
Dziś oprócz kibicowania zrobiłem lekcyjkę ze Zbyszkiem, była mi bardzo potrzebna bo dość mocno się zastałem.
Najgorsza jest bezczynność, co prawda namawiano mnie, żebym wystartował w szabli, albo szpadzie, ale nie czuję się na siłach.
Będę szczęśliwy jak dam radę we florecie, w końcu są tu zawodnicy ze światowej czołówki.
Dlatego jutro szczególnie będę potrzebował Waszego wsparcia 🙂
Bądźcie ze mną!!!
Dzień 239 – kibicowałem :)
Pierwszy dzień zmagań szermierczych spędziłem na sali w roli kibica 🙂
Poniżej w skrócie przebieg dnia, zdjęcia będą po powrocie.
Piątek, 27 stycznia
- szabla mężczyzn, Cat. A, B
- szpada kobiet, Cat. A, B
- powitanie i ceremonia otwarcia w hali szermierki
Jeszcze jutro będę kibicował, a walczę w niedzielę.
Dzień 238 – na miejscu…
Jestem po rejestracji, kontroli broni i szeregu wnikliwych badań lekarskich zakwalifikowany do kategorii „B”.
Po wielogodzinnej jeździe dotarliśmy na miejsce, źle znoszę przebywanie w bezruchu przez tak długi czas. Wysiadłem z autokaru skołowany i zastany, ale cóż taka choroba, z czasem się w miarę rozruszałem.
Dziś była kontrola broni i kwalifikacja zawodników do poszczególnych kategorii A,B,C według jednostek chorobowych i stanu ogólnego. Staram się być jak najbardziej samodzielny i nikogo nie obciążać swoją osobą, nie mniej jednak jestem otoczony bardzo opieką.
Jestem przemęczony, osłabiony, ale i poddenerwowany biję się z myślami czy dam radę. Kiedy powiedziałem Eli przez telefon o swoich obawach, to usłyszałem „…nadszedł czas żebyś zmierzył się ze swoimi „demonami” jestem pewna, że dasz radę….”
Będę się starał z całych sił godnie reprezentować Polskę, a co z tego wyniknie przekonamy się w niedzielę.
Dzień 237 – A jednak jadę :)
Jadę na Puchar Świata do Malchow 🙂 Trzymajcie za mnie kciuki!!!
Do ostatniej chwili wyglądało na to, że ze względów finansowych nie wezmę udziału w tym turnieju. A jednak, dzięki pomocy Waszej i IKS AWF Warszawa udało się i jadę!
Ubolewam nad tym, że z braku środków nie mogła jechać ze mną Ela, która jest moim Aniołem Stróżem. Niestety mieliśmy wybór albo ja sam albo wcale i zdecydowaliśmy, a w zasadzie żona mnie nakłoniła i jadę. Trochę się boję bo choroba sprawiła, że w wielu sytuacjach nie jestem samodzielny np. z braku sił.
Na szczęście na turniej jedzie mój serdeczny kolega z planszy Zbyszek, który jest trenerem w IKS AWF i w razie „w” będzie mi pomagał.
Przed nami długa kilkugodzinna droga autokarem, będzie czas na wspominanie dawnych lat.
