Dzień 146 – konsultacja…

Zgodnie z zaleceniem tydzień po zabiegu byłem na konsultacji neurologicznej.

Lekarz prowadzący nie mógł wyjść ze zdziwienia skąd u mnie tak duże zwężenie. Powiedział, że już 50% stanowi zagrożenie dla pacjenta, a tu 90%!

Pan doktor zbadał mnie bardzo dokładnie i potwierdził, że stopy są ciepłe, z tym, że lewa jest cieplejsza. Ciśnienie książkowe, praca serca prawidłowa. Stwierdził też, że jest znacznie lepiej z moimi oczami (miał na myśli zmniejszony oczopląs), mimo, że nadal utrzymuje się drganie prawej powieki (pozostałość po chorobie z Bornego).

Zauważył, że nie mam kłopotu z wstawaniem, przed zabiegiem w chwili wstawania miałem uczucie ciągnięcia w stronę krzesła, a teraz to minęło.

I podsumował, wypisując recepty, że GILENYA plus zabieg dały w moim wypadku bardzo dobre efekty, oby tak dalej 🙂

Dzień 139 – Do wizyty kontrolnej….

Jest dobrze, wejście do tętnicy się zasklepiło, wracam do domu!

Rano przyszła anestezjolog dr Ewa Wojciechowicz – Owdziej, która obejrzała miejsce wejścia w tętnicę, osłuchała stetoskopem czy jest w niej prawidłowy przepływ. Wytłumaczyła jakie leki są na co i jak długo mam je przyjmować. W związku z tym, że stan mój był dobry pozwoliła w końcu wstać z łóżka i odłączyć cewnik.

Potem przyszedł dr Maciej Zarębiński kardiolog interwencyjny, który wykonywał zabieg, omówiliśmy jego przebieg i efekt angiograficzny z osiągnięcia, którego jest zadowolony. Pan dr poinstruował mnie jakich pozycji mam unikać podczas snu, żeby mięsień szyjny nie zamykał żyły.

W międzyczasie pielęgniarka przyszła z lekami i podała mi zastrzyk, który będę musiał mieć robiony przez 6 kolejnych dni. Natomiast do garści tabletek, które już przyjmuję dołączyły takie, które będę brał 4 tygodnie i 6 miesięcy.

Na koniec odwiedziła mnie Pani Prezes, żeby sprawdzić jak się czuję i czy jestem zadowolony z pobytu w AMEDS Centrum. Dołączyła do niej pani Ania Płoska nasz opiekun podczas poprzedniej wizyty, która co prawda tym razem nami się nie zajmowała służbowo, ale z sympatii przyszła sprawdzić jak się czuję po zabiegu. To miłe, że wszyscy tak troszczą się o pacjentów 🙂

Pożegnaliśmy się z przesympatycznym personelem i Pan Ryszard koordynator personelu medycznego odwiózł nas na dworzec centralny w Warszawie na pociąg.

Podsumowując jestem bardzo zadowolony z profesjonalizmu i bardzo wysokiej jakości usług jakie oferuje AMEDS Centrum. Personel lekarski przed zabiegiem udziela rzeczowych informacji w sposób bardzo przystępny dla laika takiego jak ja. Sam zabieg jest wykonywany na najwyższej jakości sprzęcie najnowocześniejszą technologią w świecie z profesjonalizmem i doświadczeniem lekarzy wykonujących daje doskonałe efekty.

Personel pielęgniarski bardzo pozytywnie i z zaangażowaniem podchodzący do wykonywanej pracy. Mimo, że czasem mają naprawdę ciężko. Ich fachowość i troska o pacjenta jest wielką ulgą w trudnych chwilach dla chorego po zabiegu. Nic nie stanowi dla nich problemu zawsze uśmiechnięci chętni do pomocy.

W AMEDS Centrum spotkamy się za 6 miesięcy na wizycie kontrolnej, która będzie zakończeniem tryptyku – do miłego!

Strach ma wielkie oczy 😉

Dzień 134 – VEP & BAEP

Dziś byłem na badaniach w Pacowni Elektrofizjologii.
Przesympatyczne Panie po odpowiednim namaszczeniu okleiły moją głowę mnóstwem kabelków.
Po czym rozpoczął się godzinny cykl badań.
Wyniki będę mógł odebrać w przyszłym tygodniu.

Wzrokowe potencjały wywołane (ang. visual evoked potential- VEP) – zob. więcej na Wikipedii

Słuchowe potencjały wywołane pnia mózgu BAEP (ang. Brainstem Auditory Evoked Potential) – zob. więcej na Wikipedii

Dzień 123 – a co tam!

Jak zaplanowałem tak zrobiłem, na 10.30 stawiłem się na rehabilitację.

Rehabilitant Michał zaczął od oceny mojej sprawności na dziś na posturografie, a następnie zastosował kinezyterapię metodą PNF.

Na zakończenie w piątek będę miał powtórzony test na posturografie, żeby sprawdzić jaki jest efekt.

Wszystkim oponentom mojego wyjścia z domu mówię: mam przytkany nos, ale to nie powód by zmuszano mnie do leżenia w łóżku jak jest tak pięknie na dworze. Jak przyjdzie zima to będe praktycznie zamknięty w mieszkaniu, dlatego mimo protestów łażę.

Jak większość społeczeństwa i w ten sposób dzielimy się tym co mamy 😉

Dzień 118 – Czy słyszeliście wczoraj straszny huk?

To był kamień jaki spadł mi z serca, jak okazało się, że mam na leczenie na październik 🙂

Dziś byłem u lekarza prowadzącego po receptę na Gilenyę i leki, które muszę brać osłonowo i wspomagająco.

Pan doktor mnie zbadał i był zadowolony z mojego stanu i postępu leczenia.
Zapowiedział, że po 6 dawce leku weźmie mnie na oddział, żeby wykonać badania kontrolne między innymi rezonans.

Już się nie mogę doczekać jaki będzie wynik, choć nie wiem czy to nie za wcześnie na efekty w mózgu.

Ale z drugiej strony, skoro na zewnątrz widać efekty, to i może w środku dziury się zapełniają 🙂