Dzień 144 – 2:1 dla mnie
Zaczynam odczuwać pozytywne efekty zabiegu 🙂
Zaraz po zabiegu poczułem, że moje stopy są ciepłe, dawno takie nie były.
Czuję się silniejszy, gdybym miał to wytłumaczyć w prosty sposób to tak jakby ktoś zdjął mi ciężki plecak.
Mój organizm dzięki lekowi jaki przyjmuję zaczął funkcjonować, do tego po udrożnieniu 90% zwężenia dostał kolejny oręż do walki z chorobą.
Dzień 143 – wracam do ćwiczeń :)
Dziś rozpocząłem chodzenie z kijkami.
Minęło pięć dni od zabiegu, czuję się dobrze, więc nic nie stoi na przeszkodzie, żebym mógł wznowić ćwiczebne spacery.
Oczywistym jest, że muszę odpowiednio dozować obciążenie, ale każdy dzień bez ćwiczeń jest dniem zmarnowanym.
Spacerowałem w Parku Południowym, do którego wszystkich serdecznie zapraszam: http://wikitravel.org/pl/Park_Po%C5%82udniowy
Korzystajmy ze złotej polskiej jesieni!
Dzień 142 – CCSVI od środka
To było niesamowite uczucie, widzieć co się dzieje wewnątrz mnie.
Zabieg był wykonywany w znieczuleniu miejscowym, dzięki czemu byłem cały czas świadomy.
Podgląd miałem na monitorach, dodatkowo słyszałem jak lekarz omawia co w danym momencie pokazują i co jest robione.
Sam nie wiem jak to się stało, że nie zemdlałem. Zwykle pobieranie krwi pozbawia mnie świadomości 😉
Dzień 141 – European Multiple Sclerosis Platform
Wziąłem udział w projekcie europejskim Żyję z SM w Europie.
Będąc w AMEDS Centrum zaproponowano mi wzięcie udziału w w/w projekcie. Oczywiście, że się zgodziłem, bo jestem za każdą formą informacji o SM. Projekt organizuje Europejska Platforma Stwardnienia Rozsianego (EMSP), w całości nazywa sie on Pod presją: Żyję z SM w Europie. Filmy i zdjęcia z zabiegu robił Carlos Spottorno laureat World Press Foto. Udział w projekcie bierze 10 europejskich krajów.
Zwieńczeniem będzie wydanie książki i wystawa fotografii na kongresie EMSP w maju 2012 r. w Barcelonie. Czyli pewnie tego nie zobaczę 🙂
Dzień 140 – 100% po kieszeni :(
Pomny ostatnich wydarzeń, uzbrojony w Elę udałem się do lekarza pierwszego kontaktu, w celu przepisania recept.
Leki, które muszę brać po zabiegu są bardzo drogie, a że muszę brać je bardzo długo liczyłem na to, że będzie można je przepisać na receptę z literką „P” i wówczas cena była by niższa o 70%. Tym razem trafiliśmy na sympatyczną Panią doktor, która nam uświadomiła, że niestety te leki nie są refundowane i muszę zapłacić 100% czyli kilkaset złotych. Czy w naszym kraju kiedyś będzie normalnie?! Przecież litera „P” oznacza przewlekłą chorobę i jeżeli zabieg miałem na Przewlekłą mózgowo-rdzeniową niewydolność żylną, to chyba należy mi się recepta na „P” tym bardziej, że jest to zabieg wspomagający leczenie SM, które też jest chorobą przewlekłą.
Czyli tak naprawdę to należy mi się 2 razy „P” 😉
