Dzień 332 – en garde…
dwóch na jednego to banda łysego, mimo nierównych szans staję do walki -)——–
Mam dwóch śmiertelnych przeciwników, ale bez walki się nie poddam!
Nie biorę pod uwagę przegranej, chodzę na treningi, które pozwalają zapomnieć.
Po raz kolejny szermierka jest moim najlepszym rehabilitantem.
Dzień 327 – na chodzie…
Mimo wczorajszej dużej aktywności, dziś rano nie miałem problemu z uruchomieniem się 🙂
Do południa załatwiłem sprawy urzędowe i nawet obyło się bez zgrzytów urzędniczych. A popołudniu z przyjemnością poszedłem na trening-rehabilitację szermierką.
Dzięki szermierce zapominam o wszystkim co złe i dziś po raz kolejny tego doświadczyłem 🙂
Dzień 326 – IKS Leszno:)
Jak zwykle gościnni szermierze z IKS Leszno byli dziś moimi sparing partnerami.
Wojtek i Marcin stawili się na planszy specjalnie dla mnie, za co im bardzo dziękuję. Nie było trzeciego muszkietera Maćka, którego pozdrawiam, a który jest po za Lesznem i nie mógł przyjechać.
I znów mam za sobą dzień pełen pozytywnych wrażeń:)
Dzień 298 – XXXV Challenge Wratislavia zakończony
Ogółem wystartowało 1961 zawodników z 27 krajów, stoczono 6932 pojedynki w ciągu 5 dni turnieju!
Liczby same mówią za siebie, ten Turniej był pod wieloma względami rekordowy.
Gratulacje dla Organizatorów!
http://www.challengewratislavia.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=344&Itemid=1
Dzień 296 – Challenge Wratislavia – dzień trzeci
Rekordowa liczba startujących – 487 zawodników w trzech kategoriach wiekowych we florecie!
Władze Wrocławia powinny być dumne, że w stolicy Dolnego Śląska organizowany jest tak prestiżowy turniej! Niewiele miast może się poszczycić imprezami sportowymi dla młodzieży na skalę światową z tak dużą liczbą uczestników z tak wielu krajów!
Dziś byłem na sali i przyglądałem się zmaganiom młodych florecistów. Pamiętam jak byłem w ich wieku, uczestniczyłem w tym turnieju, który wówczas nosił nazwę „INCO”, jak wielkie emocje targają zarówno po wygranych jak i przegranych walkach 🙂 Z tym, że widać niesamowitą różnicę w możliwościach i dostępie do sprzętu szermierczego. To była inna epoka, ale emocje te same, łzy radości i smutku tak samo obecne.
Miałem okazję do spotkań i rozmów z wieloma sympatykami szermierki.
To było miłe déjà vu!
