Dzień 865 – tylko tak dalej…
Jacek ogląda mecz, wszyscy Wiecie jaki 😉
Czuje się co raz lepiej, dziś już nie wymiotował i nawet całą miseczkę pomidorowej zjadł 🙂
Mowa już znacznie wyraźniejsza i ręce zaczynają go słuchać.
Tylko tak dalej 🙂
Dzień 864 – Przyjaciele…
Pozdrowienia i podziękowania od Jacka i mnie dla Was za to, że Jesteście z nami 🙂
Dzień 863 – wróciliśmy…
Jesteśmy w domu 🙂
Powrót ze szpitala dla Jacka w zasadzie nie istnieje, śpi całą drogę i budzi się w domu.
Teraz znów śpi, ale nim zasnął słyszał jak rozmawiałam z Patrycją przez fcb.
Słysząc naszą rozmowę bardzo się wzruszył.
Ja do tej pory nie mogę znaleźć sobie miejsca i powiem Wam jedno, Pani Dykiel miała świętą rację.
Podłość ludzka nie zna granic!
Na szczęście tych Dobrych Ludzi jest więcej 🙂
Dzień 862 – drugi,drugi…
Drugi dzień, drugiego cyklu za nami.
Jacek śpi wyczerpany i mam nadzieję, że będzie spał spokojnie do jutra.
Niestety i tym razem ma kłopoty z mową i czuciem od pasa w dół, ale i tak jest lepiej niż poprzednio.
Ostatnio wszystko wycofało się w ciągu tygodnia, dlatego teraz mnie to aż tak nie martwi.
Lekarze są dobrej myśli, takie objawy choć straszne świadczą o tym, że rak reaguje na terapię.
Niemniej jednak, czy terapia odnosi pożądany skutek dowiemy się dopiero po 3 miesiącach terapii.
Najważniejsze by Jacka organizm wytrzymał takie obciążenie, tylko o to martwi się zespół prowadzący.
Ja jakoś czuję, że myśl o zbliżających się MP szybko postawi Jacka na nogi, a mowa wróci, choćby w trakcie walk 🙂
Dzień 861 – po raz drugi…
Tak jak poprzednim razem piszę w imieniu męża, gdyż sam nie może tego zrobić.
Od rana Jacek miał robione badania, następnie przystąpiono do kolejnego cyklu leczenia raka.
Jest bardzo osłabiony, ale czuje się i tak lepiej niż poprzednim razem.
Lekarze mówią, że organizm powinien zareagować łagodniej niż ostatnio, a jak będzie…
Proszę pomyślcie choć na chwilkę z uśmiechem o Jacku 🙂
