Dzień 847 – :)

Dziś są urodziny mojej Kochanej Żony 🙂
Nawet niebo postanowiło dać jej prezent w postaci pięknego słońca, na które tak czekała 🙂
Kochana jesteś moim życiem, moimi oczami, moim oddechem 🙂
Bez Ciebie świat nie istniałby, nie istniałbym  ja 🙂
Życzę Ci zdrowia, szczęścia, samych słonecznych i radosnych dni 🙂
…Należę do Ciebie, Ty należysz do mnie
Jesteś moją Miłością
Należę do Ciebie, Ty należysz do mnie
Jesteś moją Słodyczą….
http://www.youtube.com/watch?v=zvCBSSwgtg4&feature=player_embedded

Prezent niespodzianka od Patrycji i Maćka dla Eli 🙂

Dzień 846 – wróciłem do pisania :)

Moje ręce znów mnie słuchają, wracam do pisania bloga 🙂
Pogoda pokrzyżowała nam plany spacerowe, kiedy byliśmy gotowi do wyjścia lunęło jak z cebra.
Trudno, musiałem się zadowolić usprawnianiem w domu.
Pod opieką i z pomocą Eli próbowałem się pionizować.
Muszę jeszcze popracować nad sobą, ale najważniejsze, że mam kontakt z rzeczywistością i każdy dzień przynosi coś dobrego 🙂

Dzień 845 – spacerkiem :)

Jacek poczuł się na tyle silny, że wybraliśmy się na spacer.
Na tę okazję nawet słoneczko uśmiechało się do nas z za chmurek 🙂


Uczciliśmy to wielkie wydarzenie w Pizza Hut .

Dziękujemy i Pozdrawiamy Tajemniczą Parę 🙂

Dzień 844 – feniks…

Jacek jest jak feniks, który powstaje z popiołów…
Co prawda cały czas do  kolejnego cyklu będzie trudny, ale już widać, że wraca z za światów.
Już mniej spał w ciągu dnia, był zainteresowany co na stronie, co na fcb, bardzo go ucieszyły Wasze wpisy 🙂
Kolejna dobra wiadomość dotarł wózek, co znaczenie poprawi przemieszczanie po domu.
A jak będzie silniejszy to na spacer go zabiorę.
Mam nadzieję, że z każdym dniem będzie lepiej i już niedługo Jacek samodzielnie ruszy na basen 🙂

Dzień 843 – w domu…

Jesteśmy w domu 🙂
Jacek jest bardzo słaby, dlatego przez jakiś czas nadal będę pisała w jego imieniu.
Od teraz przez następne miesiące będzie trwała walka z rakiem, po to systematycznie będziemy jeździć do kliniki.
Najważniejsze, że leczenie raka i SM może być prowadzone równocześnie.
Nastał czas oczekiwania, czy organizm uzbrojony w nowoczesną medycynę podejmie walkę, jest bardzo obciążony i wycieńczony.
Wierzymy, że powolutku małymi kroczkami pokonamy raka, potrzebny jest czas.
Mając modlitwę i wsparcie tak Wielu Wspaniałych Ludzi jak Wy wszystko jest możliwe 🙂