PRZEBIEG SM

Nie można przewidzieć dokładnego przebiegu SM, ale pierwsze pięć lat przebiegu choroby może sugerować jak będzie ona postępowała w przypadku danej osoby.

W zależności od charakteru, jaki przybiera ona w tym okresie (czy jest to odmiana rzutowo-remisyjna, czy postępująca) uważa się, że uszkodzenia, do jakich dochodzi w wyniku SM po upływie pięciu i dziesięciu pierwszych lat choroby, mogą być zwiastunem obrazu klinicznego, jaki choroba przyjmie w przyszłości.

Istnieje jednak wiele wyjątków od tej reguły:
– U wielu osób z SM (około 45%) nie zaobserwowano groźnych objawów i prowadzą oni dotychczasowy tryb życia
– U około 40% osób z SM, rzutowo-remisyjna odmiana tej choroby przechodzi w odmianę postępującą

Przebieg choroby może też zależeć od płci i wieku osoby, u której rozpoznano SM. Niektóre badania wskazują, że jeśli choroba uaktywniła się w młodym wieku (poniżej szesnastego roku życia), to bieg choroby może mieć mniej niszczący wypływ na życie człowieka. Należy pamiętać nawet, jeśli przez pierwsze 10, 15 lat choroba nie postępuje szybko, i jeśli w tym czasie młoda dorosła osoba z SM nie odczuwa poważnych skutków choroby, w ciągu 20 lub 30 lat, może dojść do powstania wielu poważnych uszkodzeń, a w efekcie do poważnego upośledzenia funkcji życiowych czy społecznych.
Inne badania sugerują, że choroba, która ujawnia się w późnym wieku (tj. po 55 roku życia), szczególnie wśród mężczyzn może mieć postępujący charakter.

Dla osób, u których SM zdiagnozowano niedawno, perspektywy leczenia są obiecujące. Jedna z form leczenia osób z rzutowo-remisyjną odmianą, i osób wymagających leczenia ambulatoryjnego, wykorzystuje leki immunomodulujące (DMDs), które mogą spowolnić rozwój choroby, jej natężenie i częstotliwość rzutów. Na tym etapie badań nie wiadomo jednak czy DMDs mają jakikolwiek wpływ na postępującą odmianę SM. Zakres badań prowadzonych nad SM obecnie daje nadzieję na uzyskanie w niedalekiej przyszłości leku, który choć nie będzie prowadził do całkowitego wyleczenia, będzie hamował postęp SM.

Należy pamiętać, że wiele osób z SM przechodzi przez życie nie doznając poważniejszych objawów SM (takich jak: zmęczenie, problemy z koordynacją ruchów: utykanie, problemy z pęcherzem). Jednakże, co najmniej 15% osób z SM zmuszonych jest, w wyniku uszkodzeń spowodowanych przez chorobę, korzystać z wózka inwalidzkiego.
Jednak SM nie ma wpływu na długość życia, i jego długość nie różni się prawie od średniej długości życia ludzkiego.

źródło: www.msif.org/pl/